YÜREĞİMİ TERK ETMEK İSTİYORUM
YÜREÐÝMÝ TERK ETMEK ÝSTÝYORUM
Yüreðimde güz gülleri açmadan soldu.
Yine hazan mevsimi gelmiþ olacak.
Ýskele bomboþ gemiler sessiz.
Sanki anlaþmýþ martýlar, ötmüyor bu sabah.
Havada bulut dönüp duruyor,
O da yüreðim gibi yalnýzlar limanýn da.
Elinde þiþesi içmeden sarhoþ,
Yaðmurlar altýnda inliyor yürek!
Bir akþam vakti güneþ semada,
Ne doðmasýný biliyor, ne de batmasýný,
Sanki yüreðime elveda diyor,
Uzaklaþýyor beyaz mendiller altýnda.
Söylemiþtim her çiçek sana yar olmaz,
Ne söz dinledin, ne de laftan anladýn.
Hep isyanlarý oynadýn.
Þikâyetin varsa Tanrý’ya belki dinler seni!
Unutulmuþluðun fýrtýnasýn da, belki aklýn baþýna gelir.
Kýrgýným sana kýrgýnlýðýmý hep içimde yaþadým!
Yarýn güneþ doðmadan gideceðim buralardan.
Belki senle, belki de sensiz.
Bu gece hiç sesini çýkarmadan uzan yanýma.
Dalýp uykuya, ya uyanmazsam,
Seni terk etmek bu kadar kolay mý?
Bilmiyorum!
Ölüm gibi senle yaþamak,
Sensiz yaþamak Cehennem olmalý.
Söyle ne yapayým þimdi?
Senle de olmuyor,
Sensiz de!
Aðlama yüreðim,
Seni terk etmek cesaret ister.
Nerede bende o cesaret?
Keþke olsaydý,
Piþmanlýklar beklemezdi kapýmda.
Senden ayrýlmak zor,
Bunu bildiðin için benimle oynuyorsun.
Sen kazandýn zil takýp oynayabilirsin.
Usulet Güner
Sosyal Medyada Paylaşın:
Usulet Coşkuner Güner Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.