CAN YAKAN ATEŞ

Yer yüzünde insanoðlu
Yaþamaya çalýþýrken insanca;
Fitne fesadýn pençesinde
Talihsiz bir yürek…

Hz. Adem’in evlatlarýndan biri
Kýydý kardeþine,
Yürekler yandý ateþine.

Tam dokuz yüz sene, dile kolay;
Ýsyandan daðlar ördüler
Ýnsanlar kalplerine,
Yýkýlmaz sandýlar isyan daðlarýný.
Ve tufan…
Ve afet…
Ve rahmet…
Aþýlmaz daðlarý aþtý da…

Boðuldu isyanýnda insanlýk
Ve boðuldu asi evlat,
Kavruldu evlat ateþinde
Nuh Nebi(a.s.) heyhat!...

Bir de kýskançlýk düþerse
Kardeþliðin yüreðine,
Kýzdýrýr en zalim öfkeleri…

Sonunda Yusuf (a.s.) kuyuya düþer,
Yakup(a.s.) hicran ateþinde piþer.

Bir güzel rahmetti O,
Anlayana ibretti O,
Mucize bir bebekti O
Hak’tan gelen…

Hayatý çile sonu elem oldu,
Ýsyanýn ateþi bu defa da kavurdu,
Acýmadan Ýsa(a.s.)’yý çarmýha vurdu.

Müjdeler hakikat oldu,
Paraklit Muhammed(s.a.v.) oldu,
Geliþiyle merhamet iklimi,
Gidiþiyle saadet yetimi
Kaldý kainat…

Ve baþladý fitne fesat;
Hz.Ömer’i yakar da bu ateþ,
Osman’ý býrakýr mý hiç?
Hazreti.Ali Kufe’de,
Resulullah’ýn gözbebekleri bile þehit…

Her þehit kalbimize saplanan hançer ,
Sensiz Ya Muhammed!
Ümmetin derbeder.

09/02/2014
BÝLECÝK

Sosyal Medyada Paylaşın: