huysuz bir kadýn oldum saati saatine uymayan günü gecesine dar gelen iliði kemiði hüzne belenmiþ mýzrabý hüzzam vuran huysuz mu huysuz bir kadýn
yaþadýklarýmdanmý yaþayamadýklarýmdan mý yoksa saçlarýma düþen aklarmý suçlu bilemem nemli havalardan haz almayan sancýlarým kadar çekilmez gudubet huysuz bir kadýn oldum
havanýn azizliðine uðradýda mý tenim bunca içim acýr caným yanar cümle sitemlerim ayyuka çýkar huysuzluðum keza bir okadar artar yoksa caným dediklerimin canýmýn içine etmelerimi kalp ritmimi bozarda isyaným artar
sorsanýz eminim þöyle derler adam sende hem þirret hem mendebur bir okadar da cadýdýr öteden beri çekilmez hýrçýn ezelden beri de huysuzluðu mevcuttur
huysuz bir kadýným ufuksuz denizlerde dümensiz gemilerle savrulurken yükünü sýrtýna vurup sineye sancýyý sarýp kazasýz belasýz limana demir atan huysuz bekletirken hayatý yol yorgunu cüsseye sual etmez tek kimse bendindeki yükün aðýrlýðý nerede denmeyen huysuz bir k a d ý n
huysuz bir kadýn oldum gittikçe ýssýzlaþýp insanlardan kaçan deniz kenarlarýnda denizlenip coþan þarkýlara þiirlere sýðýnýp gölgesine sarýlan kale gibi dik huysuz bir kadýným
ferhan erdoðan 11.02.2014
Sosyal Medyada Paylaşın:
maskelimelek Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.