Kayboldum gözlerinin ardýnda yar çorak topraklar gibi bir damla gülüþüne ekildim yeniden yüreðinde çýkarým diye bekliyorum.
Sorumsuz bir göz yaþý yuvarlanýrken yanaðýma elim yetiþmiyor silmeye ne kadar da aceleci gözümden düþmeye týpký senin gibi sen de aceleciydin benden gitmeye böyle mutlu musun ayrýlýðýn ardýndan söyle.
Gök yüzü surat asmýþ ýsýtmýyor geceyi sitemler bulut arkasýndan þimþek olup çakýyor korkuyorum yar korkuyorum gök gürültüsü baþlayacak diye yokluðunun ardýndan sarýlacaðým bir sen olmadan düþüp karanlýðýn koynuna boðulurum baþka gözlerde diye açamadýðým bahçede ýslanmaktan korkuyorum.
Ayaklarýmýn altýna attýðýn beyaz güller ayrýlýðý müjdelediðinden beri korkuyu arkadaþ edindim kendime bir dilenci misali kýrýk bir yürekle seni dileniyorum kaldýrýmlarda bir lokma sevgi diye önümdeki mendile attýðýn koskoca bir ayrýlýðýn beyaz gülleri kýzarana üstümde ki karalarý gök kuþaðýna boyayana kadar bekleyeceðim yar bekleyeceðm o güne kadar ölmeyeceðim.
Ayvazým DENÝZ Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayvazım Deniz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.