Duman kaplamýþ gözü saçlarým süklüm püklüm Sis sarmýþ etrafýmý y/önüm görünmez olmuþ Düz yolda þaþýrýrken yollarým büklüm büklüm Çiçek açan kenarlar þimdi dikenle dolmuþ Þaþkýn bir ördek gibi bakýp bakýp dururum Bunalýmlý ruhumla düþlerimi vururum.
Ýçimde heves bitti yaþamak eziyettir Sessiz bir film gibi pandomim yapýyorum Bütün olana raðmen bu bile meziyettir Ufaktan kaþ çatsalar hemen nem kapýyorum Ne olacak bu halim inanýn bilmiyorum Ne kadar sil deseler geçmiþi silmiyorum.
Her gün yeniden koyup kaset gibi sararým Yaþanan kabuslarý an be an yaþýyorum Ne kadar elem varsa dolar ele tararým Sinirden kaynayarak kabým da taþýyorum Ne ilaç fayda eder ne de söylenen sözler Sönmeye yuz tutsalar alev alýyor közler.
Oturmuþ seyrederim penceremin dibine Kolayca geçildiðim dönülmez yola bakýp Aðzýmda dolu küfür savururum tipine Paketteki son demi þerefsizlere yakýp Bilirim yolun sonu iþte durduðum andýr Aka aka yorulan damarda ki son kandýr.
Ayvazým DENÝZ Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayvazım Deniz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.