VAKİT VAR DEME

Zaman pusu kuruyor gönül mihraplarýna
Vakit var deme bana gözlerine geleyim
Süzüleyim kirpikten aktýðýmý bileyim
Gitmek vakti gelince kapýyý göster bana
Bu týlsým bozulmasýn göz düþmesin bu an’a
Zaman pusu kuruyor gönül mihraplarýna
Bir öykünün içinden kaldýk seraplarýna

Gökyüzünde süzülen turnalardan medet yar
Kimsesiz gecelere döndüm çaput baðladým
Yýldýzlar kayadurdu ben geceyle aðladým
Bir gidiþin ardýndan uzaklara takýldým
Bazen bir ýrmak ile büklüm büklüm büküldüm
Gökyüzünde süzülen turnalardan medet yar
Gel de talan gönülü gülzarýmý,gül et yar

Hüzün yastýk altýnda her gece beni bekler
Yorganýmdan buz olur titrerim ateþ ile
Üzerime gelirler susarým telaþ ile
Gözükmem kimselere yaþýmla boðuþurum
Bir duanýn içine sýðýnýr ,yoðuþurum
Hüzün yastýk altýnda her gece beni bekler
Günüme hicranlarý biner biner hep ekler

Sol yanýmdaki saat týk týk sesiyle her an
Ne tarafa dönersem sesi beynimi yorar
Yüreðimi bir korku nice eksiklik sarar
‘’SEN’’ içinde her daim gözlerime gam düþer
Bütün gelinciklerin üstüne þebnem düþer
Sol yanýmdaki saat týk týk sesiyle her an
Ýçimdedir vaveyla dayan yüreðim dayan
Sündüs ARSLAN AKÇA
Sosyal Medyada Paylaşın: