Bir Toprağa Bakarım Bir De Batan Güneşe
Mazide günahlarým geldiðinde aklýma,
Bir topraða bakarým bir de batan güneþe.
Piþmanlýklar dizilir tespih gibi önüme
Bir topraða bakarým bir de batan güneþe.
Nisan gelir yaðmur yok suya hasret yoncalar,
Sanki güller kokmuyor, bana küskün goncalar.
Hançeremi sýkýnca eðri büðrü kancalar
Bir topraða bakarým bir de batan güneþe.
“Toprak” derim, “su” derim, inim inim inlerim.
Avaz avaz susarým, sessiz sessiz ünlerim.
Her aklýma düþünce ihtiþamlý günlerim
Bir topraða bakarým bir de batan güneþe
Düþünürüm kastýmý aþtýðým zamanlarda,
Kendim bile halime þaþtýðým zamanlarda...
Zirvelere çýkýp da düþtüðüm zamanlarda
Bir topraða bakarým bir de batan güneþe
Ben bende arýyorum, kabahati vebali,
Sildirdim defterimden gafletimle ikbali.
Dilim dönmez lal olur, görünce istikbali
Bir topraða bakarým bir de batan güneþe.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Tayyar YILDIRIM Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.