sað kalan kim, ölen kim
birinci cihan harbi miydi ki
aþkla sen ve ben
iki kiþilik özel tim,
göreme’den gizli gizli
en ölümcül yerimizden;
kâlpten vurduk birbirimizi...
gecelerce gökyüzünden
ergimiþ
kurþun yaðdý üstüme
çýrýlçýplak
’düþler sokaðý’ndaydým
yönümü þaþýrdým
adým atsam þarap/nel sýcaðý
kaynadý içim
kükredi kâlbimin ocaðý...
-II-
günler, aylar, yýllar geçti;
hâlâ daldýkça gözlerine
geceden dolunay geçer
karþýmda gülpanya
elinde bir kadeh þampanya
aþkla yudum yudum
sende beni, bende seni içer...
bakýþýrýz hayran hayran
kýzýlýrmak suyunda
bir turna balýðý yüzer
þavký vurur pul pul;
kayýp gecesindeyiz düþlerin
kýyýsýnda o ýrmaðýn
söðütlerin gölgesinde
suna boylu ördekler, kazlar
kýþ bitiyor, düþ bitmiyor
bitmiyor ilk ve sonyazlar...
-III-
dolaþýnca dudaðýmda ismin
bir ferahlýk bir ferahlýk
nefesim açýlýyor,
erim erim eriyor dilimde cismin
seninle doluyor göðsümün kafesi
yoksa sen naneli þeker misin?!
Þaban AKTAÞ
10.02.2014