Yaþamak, yaþamaksa; mucip andan ibaret
Varmalý hüzne doðru can üþene üþene
Zorluðu yoksa ömrün; niye çekiyor hayret!
Gün açýlýr kýsmete yol döþene döþene
Karanlýðýn þerrinden korkup lamba fitili
Aydýnlýk hususunda iç çeker için için
’Yansam, yanmasam’ faslý, olur hava sefili
Bir nebze ýþýk için cömertlik sunar niçin
Varsa, mutlak hikmeti akacak damla damla
Tarifesi güç ama hikmete bakýþ lazým
Nerden gelirse gelsin, kim der ’insan davamla,
Hamlýktan olgunluða mutlaka nakýþ lazým’
Mülazýmlýk uðruna devrilsin koca çýnar
Köhnemiþ dal budaðýn sokaklarda yeri yok!
Akýtsa gözyaþýný aðlasa nemli duvar
Göze gösteriþ lazým onun da deðeri yok
Ýþte böyle diyerek sarmalý, sarmaþýðý;
Sardýkça hükmetmeli yeþiline, alýna
Düzen lazýmsa eðer toplayýp karýþýðý
Ýlk fýrsatta hayatýn umut yükle salýna!
Nezahat YILDIZ KAYA