“SOR” DİYOR GÖNLÜM
Açýp ellerimi yüce Mevla’ya
Allah’ým kulunu “Gör” dedi gönlüm
Döndürüp yüzümü açýk semaya
Kullarýn görmüyor “Kör” dedi gönlüm
Yer yüzü yanýyor dört yaným ateþ
Yananlar bizdendir cümlesi kardeþ
Ýslam coðrafyasý anlamam bir hoþ
Bu birlik olun mu? “Zor” diyor gönlüm
Nehirler kýrmýzý kan akar bütün
Amansýz bir kindir çözülmez bir kin(!)
Zalimlik zirvede; mazlumlar bitkin
Bu ateþ el yakar;”Kor” diyor gönlüm
Çocuklar günahsýz ölüyor yerde
“Durdurun!” diyen yok merhamet nerde
Dua, dua eller bak seherlerde
Gayret ve dua bir; “Yol” diyor gönlüm
Hesabý tutulmaz sayýsýz ölü
Sabýrla geçmeli azimle çölü
Zulme baþkaldýrýp vermeli gülü
Hesabý zalimden; “Sor” diyor gönlüm.
Mustafa Göktekin
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mustafa Göktekin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.