Asın Beni

Asýn beni meydanlýk bir yerde.
Çarþý ortasýnda mesela.
Ýbreti alem için olsun, din adýna,
insanlýk namýna!
Din adýna vaazlar verilsin,
birbiri ardýna gelsin fetvalar.

Keskin bir satýr getirsin cellat,
birde Kur-an.
El bassýn kitaba.
Döksün orta yere kanýný bir kafirin
ve satsýn kararmýþ benliðini,
yedi hurili bir cennet uðruna.

Tanrýlardan ateþi çalan bir yobaz olmalý.
Tutuþturup attýðý için cehalet meþalesini
aydýnlýðýn üzerine,
yanar durur karanlýk alevlerde
ateþe semah dönen canlar...

Yandýk!
Asýldýk!
Basýldýk mabetlerimizde.

Ne bahar ne mevsim dinledi cellat.
Kasdedilen bilgelik bu deðildi oysa,
Biz, yaradaný sevmiþ olamayýz yobazdan ötürü!
Biz, yaradaný da eli kanlý bilmezdik
Yaradaný da menfaatiyle gizlemediyse yaradýlan!

Asýn beni biraz da bu yüzden.
Kurþuna dizeceðim yoksa cehaleti.
Hak için halký yakanlarý,
mürekkebinde boðacaðým kalemimin.
Asýn beni biran önce!
Asýn!
Asýn yoksa kararacak ak nasýrý ellerimin!



www.gunayakturk.com
Sosyal Medyada Paylaşın: