GÖK...
Gök-Toprak-Þubat-Ankara…
Eðip boynunu öpecek olursan eðer bir gün göðü göðsünden
Ben ayak uçlarýndaki toprak kokusuyla sana sesleneceðim…
Hiçbir uçurumun cesaret edemeyeceði kadar yüksekte kalacak intihar dolu kelimeler...
Kayalar suskunluðumuzun derinliðinde bekleþirken
Þiirler derin ayazlý þubatlardan kalan hatýralarý ýsýtacak
Kanadý koparýlmýþ mýsralar martýlarla bir olup düþecek belkide
Kurak coðrafyamýzýn susuz, tuzlu terine...
Yaðmur düþen þehirlerde duracak otobüsler
Ve biz bir evrenin tam ortasýndaki duraklarda
Tam ortasýndan ýslanacak birlikte okuduðuz þairler
Caddelerde koyu bir gecenin rengi
Sokak lambalarý ateþböceklerine küskünce sanki
Aðustos güncesi eskiler gibi
Aldýrmadan karanlýðý yürüdüðümüz anlar takýlacak aklýmýza…
Ýki kiþilik yedi renk gökkuþaklarýna kalacak þubat’ýn sonralarýna
Elimizde çok sevdiðimiz cam kenarý sardunyalar
Nisan özlemi seviþmeler takvimler iþaretli
Ýnceden bir aþký çiseleyecek bulutlar
Ve Ankara’da iki kiþilik bir yalnýzlýk filizlenecek apansýz…
Gökte sen yerde ben
Bir çizgide birleþecek
Ben sana tohum açacaðým her dökülen damlada
Sen ýsladýkça her yaným yeþerecek
Bir tarafýmda sen bir tarafýmda dudaklarýndaki bahar
Deli nehirle varsýn dökülsün yüksekten geri kalan yaným…
Sen kal hep yaðmur kokunla saçaklarýmda
Serçelerin dilinde aþkýn seranatý
Yastýðýmda düþlerin
Uykular üþümeden gel sen hep
Þubatlar ayaz düþürmeden resmine….
Eðip boynunu öpecek olursan eðer bir gün göðü göðsünden
Ben ayak uçlarýndaki toprak kokusuyla sana sesleneceðim…
Olmadý…
Belki bir þiir bile yazacaðým
Tenin konarsa eðer uykularýmdaki kokuna…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.