Unutmak ne kadar yakýnýmýzda
Hiç düþündün mü
Neleri unuttuk biz
Biz olmayý baþaramadan
Kopan bir yaprak olduk
Aþkýn asýrlýk çýnarýndan
Bir bardak çay eþliðinde tükendi
Hiç olmayan sohbetlerimiz
Neyi anlatamadýk bir birimize
Hangi anýyý paylaþamadýk
Sevmedik mi olmasý gerektiði gibi
Gözlerimiz buluþtuðunda
Gördüðümüz tek þey sevgisizlik olmuþ
Kýrgýnlýklar içimize batarken gülümsedik
Dilimize hiç sürmedik hoþnutsuzluklarý
Sahte pembeler silinmesin diye
Oysa ikimizde biliyorduk
Bizim sevdamýz hiç pembelere boyanmamýþtý
Grilerin üzerine ince bir perde çekmiþtik
Acýyor solum nedense
Olmayan bir duyguyu aramaktan mý
Sorularýn keþmekeþinde dolaþýyorum
Nedenler niçinler sarýyor etrafýmý
Soran bakýþlarým gözbebeklerini deliyor
Senin dilin susa sarýnmýþ
Aramýzda bir ölüm sessizliði
Git diyemiyor dillerimiz birbirimize
Çoktan bitmiþ bir hikayeyi hala sürdürüyoruz
Neden kopmak mümkün deðil
Hiç sordun mu kendine
Ne bizi hala bir birimizde tutan
Oysa biz deðimliydik
Aþ deneni yalanlara sarýp sarmalayan
Sahte gülümsemeler ile birbirimizi karþýlayan
Þimdi son durakta ruhumuz bekliyor
Dillerimiz lal kesmiþ
Bir vedayý dillendiremeyecek kadar korkaðýz
Yalnýzlýk mý içimizi ürperten
Görmeden ona çoktan teslim olduðumuzu
Yoksa gururumuza yenik mi düþüyoruz
Bile bile gururumuzu çoktan öldürdüðümüzü
Þimdi veda zamaný diyor gözlerimiz
Susan dilimize inat
Hadi bir kez olsun cesaretini topla
Uzat elini bana çekinmeden
Et vedaný sebepsiz nedensiz
Ve
Dön arkaný dönmemecesine git
Bana özgürlüðümü ver
Mahkumu ettiðin bu hayattan kurtar beni
Bir Anka misali seninle alevlenip
Küllerimden sensiz doðayým
Hak ettiðim mutluluða kanat çýrpayým ….