koyu kahverengi gözlerinde öfke ve sonsuz sefkatle zamaný ikiye bölen bir kadýn vardý kimsesizdi sessizdi suskunlugunda çýglýklarý yaran açlýk ve apansýz gecede yüregi sessizleþen benim diðer yarýmdý
ölüm kokuyordu çiçekler saatler bela saati biz yine dövüþmeye hazýr kanlý yüreklerimizde inceden bir sýzý ve sen anlamassýn böyle geceleri çaresizlikte bir mapusluk bir adam öldürmek hiç yoktan yere sýkmak yüreði sýkmak öldüresiye
Sosyal Medyada Paylaşın:
Turaçç Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.