Kaç gece gerekli daha ,
zamana býraktýðýn herþeyimiz için;
......Korkuyorum, bu karanlýklar silecek aþkýmýzýn izlerini.
..........Korkuyorum, zamansýz koparacak bizi.
I-
Bir zamanlar pamuk þeker tadýndaki bekleyiþlerle ,
yolunu gözlediðim ,penceremin;
þimdi ,buðusunu sývazladýkça, ellerimle,
dýþarýdan gelen karla karýþýk, intihar kokusu
öpüyor yüzümün nemli duvarýný.
Gözlerim alevlenirken ,özlenen düþlerle
kentin tüm yaðmurlarý doluyor ,kara yuvalarýma.
ruhuma asýlý her mutluluðu, nasýl yakýpta gittin acýmasýzca
aklým ermiyor hala.
Acýtýp ,incitseydin yüreðimi
istemiyorum seni deyip
üzüp, aðlatsaydýn da
- Keþke , g i t m e s e y d i n . . .
II-
Nefesimde sallanan ismine, bulaþan siyahlar
yýkasam da arýnmýyor ,aðlayan ruhumla þimdi.
Assam da kurumuyor, nemli duvarlarýmda
Her gün ayný saatlerde
rutubetle karýþýk ,hüzün kokusu sarýyor her yanýmý
pusuyor öylece, içimin en çoçuksu yanýnda.
-gülemiyorum
-acýkmýyorum
-susamýyorum senden sonra.
Aþkýnla sarhoþ olup
belki ,dalarým derin uykulara diye
kadehimde yarým kalan þiire inat
yalnýzlýðýn kýzýllýðýný içiyorum ,sen niyetine her akþam.
Sessizliðin en kalabalýk ;
bir baþýnalýðýmýn en çoðul yanýndan
baðýþladýðýn karanlýðýma,
bir parça ýþýk dileniyorum ,içimde baðýran korkularla.
-Keþke , duyabilseydin . . .
III-
-Ve yorgunluðumu izlediðim ufukta
yapýþýyor sesime ,gecenin sessizliði .
Dudaklarýma çarpan soðuk rüzgarlarýn,
kilitleyen iklimiyle , ceninler peydahlanýp düþüyor
dilimin sancýlarýna.
Nefesimden arýtamadýðým isminin haflerini üflerken
her birinin kulaðýna,
bir parça umut bekliyor ,seni doðuran yaným.
Kaný ,caný çekilmeden
tüm hayatýmýza baðýþlanan aþkýn,
yüzü suyu hürmetine
belki diyorum
b e l k i.....
biraz daha ölüm kokmadan ,gözkapaklarýmýn iniltileri
derin bir uyku olursun , ninniler eþliðinde
b e l k i..
belki , bu gece....
vurur yüzünün aydýnlýðý ,karanlýðýma.
elysa.