Gün batýmý gibi bir hayat yaþýyorum, Ümitlerim bile bana sýrtýný döndü, Lal olmuþ yüreðimle sana haykýrýyorum, Ben ve umutlarým bir mum misali söndü, Ýlk kez böyle derin bir his duyuyorum, Ne desem boþ hayat beni bin parçaya böldü.
Aþk denen þey bumu onu dahi bilmiyorum, Laleler gibi bu aþk benim boynumu büktü, Tarifsiz duygularla þarkýlar söylüyorum, Uðruna her þeyimi feda edeceðim benim için öldü, Nafile hayat bende bittim, sana hoþça kal diyorum.
BU RÜYANIN BÝTTÝÐÝ GÜNDÜ...
Zafer Özcan-(04.02.2014)
Sosyal Medyada Paylaşın:
BELALIM532 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.