Çiçekleri soldu zamanýn
Seni getirecek süre kalmadý
Ne akrebin yelkovan arayýþý
Ne zamanýn doluluðu kaldý
Kavuþmanýn yollarýný ararken
Sensizliðin dibine vurdum..
Yaþamak anlamýný yitirdi
Umuda güldüðüm her gün
Zehirlenmiþim yokluðuna
Seni sevmeye yürek olsada,
Nefesimde ses seda yok.
Biten bir kül olmuþ,
Seni sevdiðim yürek
Her saniye yitmiþim
Bahar sandýðým zamanda
Seni düþlediðim her saniye
Alevli bir hýçkýrýk canýmda,
Ansýzýn unuturum umudu
Hançer gibi hep yâdýmda
Ayrýlýðýn gönülsüzlüðü bendeki
Karýþýklýðýmýn esareti
Bitmesin dediðim birkaç hece
Unuturum sandýklarým sadece
Yokmuþ teselli verecek sesleniþ
Kýsýk sesle duyuyorum
Aklýmýn yüreðe hapsoluþlarýný
Olamýyor baþka türlü
Unutmak batýyor baðrýma
Düþlesem O’nsuzluðu
Yaralarým kabuk baðlýyor
Halbuki yýllardýr kanar
Bir türlü gelipte,
Merhem olmadýn yâr..
Sensiz hayâlini düþleyerek
Bu canýmýn feleði yandý
Gözlerine idam olan yürek
Kirpiklerinde asýlý kaldý
’Gözlerinin yeþilinde,
Hüzünlere yol çiziyor yine,
Kör talihimin sensiz fenerleri..’
Ben gözlerinde kaybolurken
Bu kadar hasret mi kalacaktým
Bakmaya kýyamadýðým sonsuzluða
Bakýþlarýna susuz mu kanacaktým
Kurak mý yaþanacaktý
Bu sevdanýn hazin öyküsü
Uçmayý bilmeyen kanatlarým,
Betondan umutlarým var þimdi
Hangi hayâle sarýlýp uyuyacaðým
Zifte bürünmüþ geceye mi
Gölgemde sabahlayan gamzene mi
Yokluðunun ecelinden vuruldum
Sevmenin bedeli aðýrmýþ
Sonummuþ seni seviþim
Imtihaným bir çift göz içinmiþ
Ölümmüþ hasret kalýþým..
Tuðba Bal
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.