Seni bilmem ben ölürüm...
Yaram var derinden benim...
Dokunmasýn, yaklaþmasýn iyileþtirmesin kimse..
Bakmasýnlar bana acýyarak..
Mutluyum ki ben..
Senin izin o, senin hatýran, senden bana yadigar...
Iyileþmesin, kabuk baðlamasýn..
Kanasýn, acýsýn..
Acýsýn ki hatýrlatsýn seni bana her daim
Unutturmasýn asla..
Olur ya zihnim vefasýzlýk etmeye yeltenir...
Unutmak ister belki zerreni..
Yaksýn canýmý yaran..
Hayýr..
Yanlýþ anlama, sadizim deðil bu...
Sadece bitmiyor sana olan sevgim,
Ve senden kalana sadakatim...
Þimdi gelsen, inan gözümde deðil açacaðýn yeni bir yara...
Ruhum yaralara, acýlara baðýþýlýk kazandý...
Birtek sensizliðe alýþamadý yüreðim...
Gel, dön bana artýk...
Özlemedin mi ?
Merak ediyorum sýzlamaz mý hiç için...
Baksan gözlerime mesela..
Gözlerimdeki seni görsen,
Özleminin bir düðüm olup boðazýmda durduðunu hissetmez misin ?...
Kalbimin her atýþda saliselerle yarýþtýðýný duymaz mýsýn ?...
Yanmaz mý canýn ?...
Seni bilmem ama ben,
Ben ölürüm...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.