Kaldýrdým geceden kalma mavi karanlýklarýn perdesini, Aydýnlýk bir yüreðe davetlisin ey yar! Giyotin sehpasýnda vurulsun ki baþým. Haczedilmiþ umudu kurtarmaya geldim! Ýster eski bir düþe kurban edilmiþ olsun, ister yeni umutlarda can bulsun. Umudun deðeri aynýdýr bende! Sevgidir, aþk’týr, vuslattýr umut! Ederi vardýr bende elbet. ne seni alýrým senden, ne kendimi veririm yol bilmeze! Tanýmý yok diyorsan aþkýn; oku da gör bal damladýðýný. Satýr satýr hecelerde, þiirlerde aþkýn sarhoþluðunu gör. Aralýksýz nefes almadan oku. Girdiðin bu yolda, aþk kokar nefesim. Her soluduðunda sen dersin. Hüma Efkan Sosyal Medyada Paylaşın:
Hüma Efkan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.