Bir köþesinden baþladým Yemeye mesâfeleri Ya bu ömür bitecek, ya mesâfeler. Son bir lâhza kala son nefesime Nasip olursa Görebilmek gül yüzünü Veya Meltem misâli, nefesinin Yüzüme deðip geçmesi yeter.
Ya hayattan bir lokma kalýr sonunda Ya da Ucu ucuna yetiþir mesâfeler. Küçücük bir buseni Tatmaya, kalýrsa zaman Son bir lâhza kala son nefesime O son, bir lâhza var ya Bin yýldýr seni beklediðime deðer.
Yumulur; Sabah güneþini gören Akþam sefalarý gibi, safada gözlerim. Ve solmuþ dudaðýmda Gül üstünde katre gibi bir tebessüm Sen olur; Benimle gider...
Sultan Yürük
Sosyal Medyada Paylaşın:
s.yuruk Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.