Cevher

Bir cevher çizdim gökyüzüne
Gezegen sundum bir düzine
Yýldýzlardan birine konup baktým
Iþýldayan cevherin gülyüzüne

O ýþýk aldý benden beni
Özüm bildim O güzeli
Gezgin gönlümün gezegeni
Sözüm bildim þaheseri

Ýdelerin en yücesi
Ýyi O’nun tek hecesi
Aþkýyla eridim yandým
Közüm oldu kor nefesi

Topraktan oldum insan
Öz suyu gözümden akan
Aþk rüzgarý beni savuran
Ateþler içinde kavuran
Sosyal Medyada Paylaşın: