AŞK HİKAYESİ
Uzun hikâye benimki
Bir dokunsan bin ah iþitirsin
Alevlenen bir aþkýn hikâyesi…
Nasýl anlatayým bilmem ki
Kelimeler boðazýma düðümlendi
Can kulaðý ile dinlemeli
Bir nebze olsun anlayabilmek için
Arif olanýn da anlayamayacaðý türden…
Bir bakýþýn neler anlatabileceðinden mi baþlasam
Tomurcuða duran bir sevdanýn açýlýþýndan mý?
Her neyse…
Gözlerim gözlerine ermiþti bir an
Gözlerim gözlerinde vermiþti bir can
Aklým durmuþtu; bakýþlarýnda erimiþtim
Kaným kaynamýþ, içim içime sýðmaz olmuþtu
Belki de akýntýya kürek çekmenin besmelesiydi bu
Oturduðu dalý kesip hayattan düþüþün baþlangýcýydý
Belki de alnýmýn kara yazýsýný kendim yazýyordum
Adý neydi bunun?
Eskiden ‘Aþk’ derlerdi
Ýlahi, beþeri, platonik aþk; rezil eden, vezir eden aþk...
Benimki böyle bir þey miydi?
Bilmiyorum; belki de çýkmaz sokak
Gözlerim buðuluydu
Beni unutup senleri ezberlediðim tarifsiz bir muammaydý
Gözleri nergis,
Gözleri Hacerü’l Esved
Her mevsim bir baþkaydý gözleri
Elleri zambak
Elleri kardelenler gibiydi
Elleri, denizi öper gibiydi
Gülünce yüzünde güller açardý
Ýçim ürperirdi, bakýþlarým donup kalýrdý
Gülerdi
Gönül sýzým dinerdi
Ahular ýrmaklara inerdi
Gülerdi
Bakýþýnda serçeler kanat çýrpar
Cellâtlar merhamete gelirdi
Gülerdi
Aklýmý alýrdý
Baðbozumu yaþardým
Gülerdi; Belkýs tahtýndan olurdu
Gülerdi; Mecnun Leyla’sýný bulurdu
Gülerdi; göller kurur, saraylar yýkýlýrdý
Gülerdi; Aþk ve güzellik tanrýçasý ölürdü
Bir kerecik olsun bakmazdý
Her seferinde hayallerim suya düþerdi
Acýsý içime çökerdi
Ama yine de onu seyretmek güzeldi
Bahtým, ýþýklar saçan gözlerinden karaydý
Aþký kalbimde açan onulmaz bir yaraydý
Aþk yaydan çýkmýþtý bir kere
Can evini bulmuþtum can pazarýnda
Can evimden vurmuþtu can pazarýnda
Can çekiþiyordum
Ne býçak kemiðe dayanýyordu
Ne de fazla naz âþýk usandýrýyordu
Çok uzaktým; aklýma bile gelmiyordu
Çünkü
Seviyordum; seviyordum
Ve nihayet
Gözleri gözlerime doðmuþtu
Canýmýn içi
Can simidim
Cankuþum
El emeði göz nuru heybeme hayat doldu
Benliðim eriyip de ona seyahat oldu
Bu aþk yorgunu soldu
Defterlerden silindi
Ayrýldý et týrnaktan
Kaderlerden bilindi
Bu meþk yorgunu öldü
Aþkýn kalbine gömüldü
Çünkü o benim gülümdü
Çünkü bakýþlarý benim için ölümdü
(ÝÇÝME GÜL DAMLADI adlý kitabýmdan)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.