SESSİZCE DÜŞLEMEK

bir türkü özlüyorum maviye yaslanmýþ








kendimi kaybettiðim yanýmla þarký söylüyorum
baðýþla sevgilim toprak
aðzýmýn tütün tadýnda maviler saklanmýyor
üzerine sereceðim renk ölü þimdi



...



ben trenler özlüyorum aslýnda
Anadolu’da göçer aþklar taþýyan meçhule
koynu tarlalarla daðýnýk kentler yazýyorum mektuplara
ve geçiyorum bir gece vakti
Cudi’nin göz ucu yalnýzlýðýndan
otobüsler basýyor yorgunluðuma
Nemrut olup bakýyorum gün batýmý acýlýða
sessizce bekleþen analar buluyorum toprak damlarda
çatlak ve kederli elleriyle uzanýyorlar oðul saçlarýma
geçiyorum içimde ölü çocuklar
bir yaným Ceylan bir yaným Uður
akýyorum üþümeyle aðýt arasý nehirle
ve adý bile olmayan kül artýðý köylere baþlýyor yaðmurum





....




ardýmda kalan yaðmur þimdilik özgür
ve hissettiðim hüzünler geliyor aklýma
eðri büðrü ekþiliðini seviyorum kuzey rüzgarlarýnýn
sarýlarak mayýs çiçeklerine
açýlýyorum kara mavilerin içine
iniyorum bulut tutmuþ yol kenarý umutlardan
adým adým sevgili soluyorum
ege koynu serinlikten
doyasýya insan oluyorum en acýklý türkünün eski yanýnda
toplaya bildiðim tüm çocuklarý alarak avuçlarýma
koþuyorum alabildiðince barýþa
sonra oturup bir genç kýzýn hayallerine
sevda þiirleri aðlýyorum
susuyorum kelimelerin bitimine vuran asada
tütünü ateþleyip üç nokta koyuyorum



....





bir ozanýn dizelerinde acýktým sözcüklere






Sosyal Medyada Paylaşın: