sana bir özür borçluyum Delikurt delicesine seven kurt;
hani fakir ve öksüzdüm ya zordu benim için dünya bir o kadar da dediklerine göre akýllý ve hoþmuþum ya herkesin gözü üzerimde
kitaplar getirirdin bana al kardeþim oku diye ilk okuduðum roman Delikurt ve ardýndan baþlayan bizim romanýmýz yere-göðe sýðmayan sevdamýz
önce biz kendimize yakýþtýramadýk sonra hiç kimse bize....
biatýn vardý kendine büyük mü söylemiþsin ne ’önca vatan aþký, sonra sen’ ikisinden biri olmazsa ölürüm yaþayamam diyen yine sen
halâ sorabilirsin mehtaba seninle baktýðým gibi hiç kimseyle bakmadým inan ayýþýðý anlardý ancak arzularýn dayanýlmazlýðýný
sen Delikurt atýn yoktu maziden gelen motorun vardý þahlanan davadan davaya koþan kaç kere kurþunlara geldik ateþ çemberlerinden geçerken delinmedik..ölmedik...
ihtilal olmuþ dediler aþk mamuru gözlerimin önünden bir sabah seni alýp gittiler sen kelepçelere teslim oldun bense acýmasýz hayata
susturmaya çalýþtým kendimi aþký zafiyet bilerek güçlü kýlmak için kendimi kurutmaya çalýþtým sevgimi sana özür boçluyum Delikurt bilemedim sevginin kýymetini
seninse zindanlarda gittikçe büyüdü sevdan Yusuf oldun medrese olmuþtu sana zindan her mektubun geldikçe gül ve dua kokan, hasret yakan eridim korkaklýðýmdan ben hayata teslim oldum Delikurt vazgeçtim vazgeçilmez aþkýmdan!
hayaller kuruyordun harf harf satýr satýr bir yuva örüyordun sabýr timsali ruhundan isimler veriyordun doðmamýþ çocuklara oðlumuz olursa Kürþad Ýslam kýz olursa Aybike Nur haberin yoktu ki yaprak gibi savrulduðumdan
melekler annenin dualarý kadar gözyaþýn kadar yaðmur metanetin kadar nur..onur alnýndan öpülesi kadar..
kavuþsaydýk biterdi! tencere-tabak olurdu dillere ayak olurdu ’bir yüzü vatan bir yüzü ben’ çift yönlü hançerdi bir o kadar masum ve temizdi hiç çýkarmadýk kýnýndan yiðitçe taþýyan sen oldun ve bedelini ödeyen sen.
yýllar sonra aydýnlandý zindan özgürlüðün kapýlarý açýldý koþarak geldiðin kapým aþka küsmüþtü, kapalýydý eski ben yoktum artýk yontulmuþ bir kadýn vardý!
Sana özür borçluyum Delikurt aþkýný katletmiþti ihtilâl aþkýn daraðacýnda kalmýþtý hep kurtulman için dua etmiþtim kavuþmak imkansýz bir hayaldi
dualarým kabul oldu ya Delikurt biliyorum sevmek suç deðildi lakin en büyük darbe genç yüreklere indirildi aþk hüküm giydi biliyorum sen böyle diyorsun! ’biz aþký feda ettik vatan sað olsun!’
nice aþklar idam edildi sana özür borçluyum Delikurt milletimiz baki olsun devletimiz var olsun Sosyal Medyada Paylaşın:
Bulem hatun Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.