Sensizlik Nereye Gider...

Seni “ara”mýyorum artýk, çünkü nerede hükmünü sürdürdüðünü biliyorum…

Sen göðsümün “en acýyan” sýk sýk elimle ovuþturduðum yerindesin…

Kimi zaman iðneler batýran, kimi zaman sevinçten küt küt atan…

Tarifsiz deðil, tarifinde ölçülerini fazla kaçýrdýðým özlemimsin…

O, gözüme çöp kaçan anlarýmsýn…

En yüksek “ses”sizliklerimsin…

Cevabý “hiiç” olan dalgýnlýðýmsýn…

Kaðýda yazdýðým, çizgilerle sakladýðým, olan ama okunamayan “mutluluk tablom”dasýn…

Beni bekleyen tüm duraklarý birer birer terk ediþlerimsin…

Bu yalnýzlýk nereye gider?

sensiz hiçbir yere…

Sosyal Medyada Paylaşın: