Kör sabahým,vakitsiz ezaným,uykumdan uyanýp feryada gidýþim. Lal bir dilin herkesin duyduðu sandýðý çýðlýðým. Zifiri deryada gözlerini arayan bir körüm. Yakama iðnelediðin yokluðun,ruhuma hükmetmeye baþladý. Ýntihar acemisi bir þair gibi her mýsrada prova yapan ölüm delisiyim. Sensizliðe deðilde yokluðuna alýþmaktan korkuyorum...
Mil çektim sözlerime ..
Ben tüm þiirlerimi,gittikten sonra aðlayan bir kadýnýn gözyaþlarýna sürdüm. Gece feregat etmeden zifirinden vakitsiz bir zaman gibi tek baþýma kýldým cenazemi. Kitaplarda bile isim bulamadým gidiþine. Sokak baþlarýnda,çocuklar oynuyordu yaþanmamýþlýklarý. Ve ben satýr baþlarýnda idam ediyordum harf harf kendimi. Anýlarýný köle pazarlarýna,çýkardým bir iki tebessüme heba ettim kendimi. Azar azar daðýttým seni ne baþkalarýna yettin nede bana. Dünya’da silinmiþ bir haritada,ömrümü saklýyorum Oyunun sonu ; Biliyorum. Ve ben ebe olursam.
ELVEDA sevgilim ..
Sosyal Medyada Paylaşın:
rügarı çınar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.