Uçuyorum havada bilmem bana ne oldu
Sol yanýmda bir saat tüm hýzýyla atýyor
Hüzünlere yoldaþtým içim neþeyle doldu
Týkalý damarlarým dur diye dayatýyor
Yeni aþk yeni hayat benim yaþam sebebim
Hayýr, yapma ne olur durma sakýn at kalbim!
Âþýk mý oldum yoksa ecel zili çalarken
Geceleri uyanýp düþleri parçalarken?
Daha önce görmezdim kuþlarý izliyorum
Hep solacak sanýrdým rengârenkmiþ çiçekler
Belki biraz utanýp herkesten gizliyorum
Unuttum anýlarý yalan oldu gerçekler
Gençliðine dönüyor ihtiyar delikanlý
Ondan böyle pervasýz coþkulu heyecanlý
Âþýk mý oldum yoksa ecel zili çalarken
Kefeni hazýrlayýp tam uykuya dalarken?
Titreyen duygularým sevdaya yasaklýydý
Gözlerimin önünde sevdiðimin gülüþü
Gün yüzünü görmedi en derinde saklýydý
Hiç kimse kaldýramaz gecelerden bu düþü
Kýnamasýn el âlem demesinler yaþ yetmiþ
Halen atýyor kalbim sanmasýnlar iþ bitmiþ
Âþýk mý oldum yoksa ecel zili çalarken
Bir çift ýrmak bakýþla hisleri kurcalarken?
Unutmuþum çoktandýr sevdanýn sesi varmýþ
Nemlendi gönül gözüm sessizliði giyindim
Endiþe, gam, tereddüt, hicran busesi varmýþ
Yýldýzlarý kopartýp sanki semadan indim
Alevlendi nefesim yakýp kavurdu beni
Kaçýrmýþým hayatý anladým yeni yeni.
Âþýk mý oldum yoksa ecel zili çalarken
Vakit çok geç diyerek kendimi oyalarken?
Gecenin ýþýklarý kanýyor pencerede
Vicdan azabý mý bu üstüme bir hal çöktü
Uyuþtu parmaklarým bedenim cenderede
Bulutlar gözyaþýný neden üstüme döktü
Artýk gözüm görmüyor kapandý mý perdeler
Mutluluk saçan ýþýk, kahkahalar nerdeler?
Âþýk mý oldum yoksa ecel zili çalarken
Zamaný mýydý þimdi Azrail yakalarken?
Afet Kýrat
Yaþanýlmýþ, eriþilmiþ, alýþýlmýþ bir durum veya makam yitirildikten sonra, yine o durum veya makamda gözü kalýr insanýn. Kiþinin bu tutkusu; ihtiyarlýk, hatta ölüm halinde bile devam eder. Böyleleri için,“Horoz ölür, gözü çöplükte kalýr” denilir. Bu atasözü üzerine kurgulayýp yazdým þiiri.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
AFFET BABA DESEM Kİ... KARA GÖZLÜM RİCA EDERİM BAYIM YAKARIŞ SAÇLARIN, AH O SAÇLARIN! HEY BİNGÖL, YAYLA DERE! SARMAŞIK VEZN-İ AHAR MEHMET’İM