Ben Senin İçin
Ben senin için ölümü erteledim
Bu kadar masum bu kadar günahsýzken
Ne meþakkatli iþtir bilir misin?
Kalkacak ikinci treni beklemek
Daha gitmeden öbürü istasyondan
Ben senin için yaþamý erteledim
Yetiþtirmeye çalýþtým hep vakti gecikenleri
Bekleyip durdum benden evvel
Ya da habersizken gidenleri
Ben senin için hayallerimi erteledim
Ne kavgaya tutuþtum maden ocaklarýnda
Ne de göçükte kaldým grizu patlamalarýnda
Ne sorgulandýk bir gece vakti
Bilinmeyen bir yerde
Ve
Özenmedim Che Guevara’nýn öykülerine
Dik duruþlarýný hiçe saydým, bir þafak vakti
Ýpe çekilenlerin
Okul önlerinde bekleþen babasýz çocuklarýn masumiyeti
Kolunu hýzara kaptýran doðramacý ustasý
Ve þiþelere sýðýnan sarhoþ bedenler
Ýlgilendirmedi hiç beni
Ben senin için insafýmý erteledim
Bir gece vakti eve dönüþümde
Korkup paniklemedim kendi ayak seslerimden
Geçerken dar sokaðýndan o ýssýz kentin
Zamansýz çalan korna sesleri
Ya da ansýzýn bir bekçi düdüðünün tiz sesi
Tedirgin etmedi beni
Geçen itfaiyenin bizim yangýnlara
Gitmiþ olma ihtimali aklýma gelmedi hiç
Ben senin için korkularýmý erteledim
Maç çýkýþý bir fanatiðin muhtemel hedefi olup
Saldýrýya uðramadým kalabalýklarda
Ya da kýrmýzý ýþýðý ihlal edip
Geçebilme becerim olmadý karþý caddeye
On altý metresine mavi denizin
Tüpsüz dalabilme þansýmý kullanamadým
Ben senin için risklerimi erteledim
Vapur düdüklerinden etkilenip
Atmadým kendimi bir mor takanýn güvertesine
Að kokularýný yaþlý balýkçýlarýn hikâyesinden bilirim
Hýrçýnlýklarýna aldýrmayýp denizin
Kavgasýnda yenik düþmüþ tayfalarýn
Aldýrmadým bakýþlarýndaki kine
Ve kýyýda bekleyen yavuklularýn yürek yangýlarýnda
Hasretlenmedim hiç
Ben senin için merhametimi erteledim
Ve ekin tarlalarýnda orak sallayan ýrgat kýzlarýn
Alnýnda birikip topraða düþen iki damla ter
Anlamlý durmadý yüreðimde
Çobanlarýnýn sýhhiye, kocakarýlarýnýn ebelik yaptýðý
Bir köyde bulunmadým
Aðýtlarýný söylemedim çýð altýnda kalanlarýn
Anam hiçbir kardeþimi bir kýþ gecesi
Atlý kýzakta doðurmadý kasaba yolunda
Kurt ulumalarý eþliðinde
Ýnce hastalýktan kimse ölmedi bizim hanede
Su savaþlarýna katýlýp heder olmadým köy meydanlarýnda
Ve ben filmlerden bilirim bütün bunlarý
Senin için ülkesiz kaldým
Senin için öz vatanýmda sürgün oldum
Sevda hikâyelerim yoksa gençlik günlerimden
Ve ben aslýnda…
Hiç gelmedim dünyaya belki de
Ömrümü geleceðine sermaye sayýp
Koca bir yaþamý sabote ettim
Coplasýnlar seni de beni de oðul
Sürgünler yaþamayasýn öz vatanýnda
Kýrsýnlar her iki kolunu bilekten
Dönüp bakarsam namerdim
Ben senin için insanlýðýmý erteledim
Ýþte o an ölümden de beter öldüm ben.
Rýfat Gürsoy
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.