Geceler Ninnilerde Uykulu
Sarýlmak vardý memeye
Ve ses vermek doðan güne
Gecelerimiz ninnilerde uykulu
Çýðlýklarýmýz siyah beyaz
Düþlerimiz anne tadýnda
Unutmamýþtýk oyunlarýmýzý
Oynamaz olduk sadece her birini
Önümüz arkamýz sobeden öte ne kaldý sanki
Gölgelendi anýlarýmýz
…Bir boþluk yarattý insan yüreðinde
Yeniden doðacaklar adýna
Yer açýldý yaþlý ninenin kollarýna
Bir minik el peydahlandý
Ak sakallý dedenin avuçlarýna
Alýp götürmüþ olsak da kendi oyuncaklarýmýzý
Miras býraktýk çocukluðumuzu her doðan cana
Kocaman insanlarýmýz vardý bizim
Küçümen ellerimiz
Evlerimiz
Ve Köylerimiz
Ne kadar habersiz büyüdük eski günlerden
Susuzluðumuzu giderirdik altýnda
Sevdalarýmýz üþürdü
Sigaralarýmýz ardý ardýna yanar
Dumanlanýrdý baþýmýz.
Artýk çeþmemiz korunaksýz
Daha da yaþlandý þu koca çýnar
Sözcükler öyle büyüktü ki
Sýðmazdý belleðimize
Þimdilerde küçüldüler tekmili birden
Hile karýþtý takvime ve zamana
Anlamsýzdý söz
Cebren büyüdük uzaklaþtýrýlýp çocukluðumuzdan
Dönüp yaþayamadýk en baþtan
Geride býraktýklarýmýzý eze eze
Derin çizgiler oluþtu ak alýnlarýmýzda
Ve içlenmeler yüreðimizde
Mevsimler büyüttü çiçek açtýrýp gençliðimizi
Renkler cezbetti ellerimiz uzandý yasak meyveye
Beyazdý kýþýn rengi ilk zamanlar
Yoktan yere kýzýla boyadý burnumuzu
Ömrün hangi dilimine rastlar
Kaçýncý yaþ silebilir belleðimizden
Süt kokulu çocukluðumuzu...
Rýfat GÜRSOY
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.