Afitap

Hayalini dahi resmedemez parmaklarm
Korlar yaðmýþ yüzüme ve ben seni sayýklarým
Yine benimle en sessiz haykýrýþlarým
Güneþ kavursa bile sensiz mevsimi kýþlarým

Ay küsmüþken sabaha yüzü görünmez
Bu yolculuk yarensiz çekilmez
Gün eþken ýzdýraba
Güneþe günaydýn denilmez

Saç tellerin peþinden koþturur benleri
Ruhumla bedenimi birleþtirir ellerin
Aynadaki aksi dolunay gözlerinin
Afitap sönük mum ayrýlýk hain.
Sosyal Medyada Paylaşın: