Hayat verendin bana yudum, yudum, Acýlarýmý dindiren bir ilaç gibi, Tarumar olmuþtu sen varken gönlüm, Ýlmik, ilmik iþlemiþtim yüreðime seni. Cümle alemi ardýmda býraktým, Ey yar yeniden yaratýp, dirilmiþtin beni.
Yaðan yaðmurlara sordum aradým, Ilgýt, ýlgýt esen rüzgarla dinledim yüreðimi, Laleler gibi boyun büküp soldum, Gönlümde hal kalmadý büktüm oturdum dizlerimi, Islansa da yaðmurla beraber gözlerim, Ne çare kabul ettim artýk kaderimi.
Zafer Özcan-(29.01.2014)
Sosyal Medyada Paylaşın:
BELALIM532 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.