Nefes aldýrmýyorsa düþlerin. Sahte gülüþlerin acý verir sana... O yüzden dilerim aþký deðil mutluluðu yaþa...
Kalbin yýkýk dökük kalsýn. Eðer acýn azalacaksa býrak küllerin yüreðini sarsýn... Tekrar tekrar kanayacaksa unut hayallerini baþkasý yaþasýn.
Ellerinde nasýr göz yaþýn dursun. Aþka olan emeðin çaresizliðinin kanýtý olsun. Kimse seni bu halde istemez unutmamalýsýn.
Kimde býraktýn sevgini? Kime emanet ettin de görmezden geldi Umut daðýndan hiç yaratýp gitti ?
Söyle , söylenmez hallerini ... Dile gelmeyen tüm hayallerinin , katilinin adýný... Hikayenin celladýný sallandýr dar aðacýnda...
Her zaman seven mi ölür ! Aþkýn katili hep mi galip gelir. Bitir içinde acýný , akýt zehrini... Bu sefer sen öldür , ellerinle teslim ettiðin yürek kancýðýný...
Yunus Özkan
3.2.2014 / 23:55
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yunus Özkan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.