Çay Gülüne Çiy Düştü

Çay gülüne çiy düþtü erguvanlarda neþe.
Güneþin rüyasýný hayra yordu çaydanlýk.
Leyla’nýn gülüþünü iliþtirdim güneþe.
Kuruldu nazdan saray kuruldu billur hanlýk.


Bir efsane yazýldý nazenin gülüþünden.
Katre katre süzüldü ince belli bardaða.
Binbir gece masalý demliðin has düþünden.
Gönlümüz takýlalý ipek ibriþim aða.


Ferahnak þarkýlarý sükutla harmanladýk.
Çayýn berrak naðmesi dilimizde sýr oldu.
Aþkýn þeceresini acý çayla anladýk.
Karanfilin katresi dudaðýmýzda soldu.


Çiy düþtü çay gülüne efsanelerde hüzün.
Zemheri ayazýnda erguvanýn nefesi.
Efsane gülümsedi hükmü kalmadý güzün.
Suzinak þarkýlarda çýnladý çayýn sesi.


Zarafeti resmetti elleriyle bir ceren.
Gözümüze fer oldu ýþýl ýþýl gamzesi.
Demliðin diðer adý su özüne gül deren.
Bizi meftun eyleyen efsanenin busesi.
Ankara, 03.02.2014 Ý.K
Sosyal Medyada Paylaşın: