Ne zaman seni düþünmeye baþlasam Tutamam saatlerin þeceresini… Bir sigara içimlik zaman akýp gider ellerimin arasýndan, Sabun köpüðü gibi uçar umutlarým havada. Kaç unutulan an yeniden hatýrlanýr Kaç sigara söner yanmadan…
Ne zaman seni düþünmeye baþlasam, Silip atmýyorum içimdeki sevgini. Kolay deðil seninle dolu kalabalýðýmdan kaçmak Renklerin mavisinde gözlerini aramak Saçlarýnýn gümüþ tellerinde bileklerimden baðlanýp Sende esir kalmak. Her kelamýnda, Damla-damla kanamak kolay deðil…
Ne zaman seni düþünmeye baþlasam Ýzmaritleri topluyorum tozlanmýþ anýlar arasýndan Seni yaþarken, Unuttum demek kolay deðil hiç nikotin kokusu ser’hoþluðunda… Yeniden bulaþýyor parmaklarýma kara sevdan Yokluðun burnumda tütüyor duman duman…
Ne zaman seni düþünmeye baþlasam Adým adým yaklaþýyorum uçurum kenarýna Duygularým intihara beþ kala Derin bir nefes alýyorum son sigaramdan Yine; soldan baþlýyorum senin için yanmaya…
Ne zaman seni düþünmeye baþlasam Saatler isyan ediyor yelkovanýn ivecen ligine Sert poyraz vurup geçiyor aklýmýn ucundan… Yeni bir yara daha açýlýyor kapanmayan Tabibim deðilsen eðer, Sessizce çýk git hayatýmdan, durma uzaklaþ! Daha fazla alýþkanlýk yapmadan…
“Ne zaman seni düþünmeye baþlasam, bilmem kaç sigara sönüyor yanmadan”
Þiir/Yorum: Mustafa KARAAHMETOÐLU Ankara, 02.02.2014 Sosyal Medyada Paylaşın:
MUSTAFA KARAAHMETOĞLU Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.