Dil ölüm getirmez sevdiceðim... Düþ bu ya; Ölmüþüm kahpe bir akþam vakti “ Kiþiyi nasýl bilirdiniz? “ diye sormamýþlar bile Daðýtývermiþler hemen oracýkta Mirasýmýn hepsini…
Havaya savurmuþlar þiirlerimi Gözyaþlarýmý bir yaðmur bulutuna yüklemiþler Güneþe, sýmsýcak gülüþlerimi Hüzünlerimi meltemlere, imbatlara sarmýþlar Hoþgörü ve sabrýmý yaþlýlara vermiþler Çocuklara, umut dolu yüreðimi Ve genç sevdalýlara da Canýmýn çekirdeðindeki ölümsüz sevgimi… Bir deniz kuþu gelip baðýþlamalarýmý kapmýþ Ne yapacaksa? Sokak köpekleri de merhametimi…
Arama, Ne düþmanlýk ne kin ne nefret Olsaydý eðer, Yakýp gömerdim küllerini Þimþek, gök gürültüsü ve bora Benden deðil inan ki…