aynalara bakmana gerek yok artýk
kýrýlan cam parçalarýnda arama beni
aðlamaktan yoruldu gözlerim
istesen de tanýyamazsýn deðiþti yüzüm
biliyorsun bir yaným sende kaldý
içimde ki yangýnlarý söndüremezsin ki
hayat kaynaðýmdýn sen benim
varlýðýnda neþem yokluðunda can bulduðum
senin için bir oyunmuþ aþk sandýðým
böyle mi bitmeliydi sevdamýz
söyle mutlu musun þimdi eskisi gibi
peþin sýra çýktým merdivenleri
koþar adým birer ikiþer
yetiþmek ne mümkün yoruldum
hayatýn akýþýna ve sana
darmadaðýn olmuþ bir dimað kaldý sadece
senle olan hayalleri mi ertelemek kolay mý
umutlarýmý kaf daðýnýn arkasýnamý atayým
ya gözlerimdeki yaþlar
menbaý kurumuþ iki damla deðil ki
sana dair tüm beklentilerim beyhude
çok uzaklarda da olsa mutluluk var mý sahiden
yoksa ben mi hak etmedim mutluluðu
beklentilerim hep korkularým oluyor gelecekten
gülme mi engelliyor sana olan matemim
bir de aramýzdaki mesafe ve çaresizliðim
yeter artýk ne olur son bulsun sessizliðim
tut ellerimi sýmsýký býrakma sakýn
çýýkma kal sol yanýmda
nefesim ol her soluduðumda
geliþi geciken bir bahar gibisin
buzlar eridimi ki sevdiðimi bilesin...
Refik
01.02.2014
Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.