ÖLÜME NEFES VERDİM!..

Sen olursun içinde hangi cümleyi kursam;
Aklým çýkýyor aklým, hangi satýrda dursam;
“Nerde kaldýn” diye sor kapýna gelip vursam;
Yalnýzlýk savaþýnda tek baþýna neferdim;
Seni yaþatmak için ölüme nefes verdim…

Dillerde sakýz oldu efkârla muhabbetim;
Aklýmda sen tende can sayýlýyor servetim;
Öde öde bitmiyor kör talihe diyetim;
Ayrýlýk bu ne berbat sanma vuslata erdim;
Seni yaþatmak için ölüme nefes verdim…

Kerem’e sor Aslý’yý, Þirin’i sor Ferhat’a;
Çürüdü sol yanýmýz hasretten yata yata;
Ulan yüz mü verirdim böylesine hayata;
Dün akþam umutlarýn yüzüne kefen serdim;
Seni yaþatmak için ölüme nefes verdim…

Dilimdeki sözlerin tövbesini bozdurma;
Dokunup yokluðuna yarasýný azdýrma;
Son sözüm kayýt dýþý sakýn ola yazdýrma;
Geceyi düþünmeden yarýna avans verdim;
Seni yaþatmak için ölüme nefes verdim…

Mutluluktan gayrýsý köle bana kul bana;
Son kullanma tarihi geçen neþ’e dul bana;
Þöyle adam akýllý bir ondörtlü bul bana;
Demek ki istemeden çileye heves verdim;
Seni yaþatmak için ölüme nefes verdim…

Ali ALTINLI – 01/02/2014
Saat: 12:45

Sosyal Medyada Paylaşın: