dedim ki senden baþka duâm yoktur her gece yanmaktayým yokluðuna kor ellerimle yazýyorum adýný baðrýma
ve dedim ki sevdânýn ayasýnda adým ayazdýr artýk gül vermez topraktýr göðsüne gömsünler beni evvelâhir vatanýmdýr
tenimde bir ýrmak büyüttüm duru su niyâzýyla ölmez çiçeðini aralayýp saçlarýmýn hüznünden rüzgârýna aðlayan bulutlar dokuyor ellerim âyetlerin kutsal kýyýsýnda dudaklarýný arýyordum ey kanatlarýna ömrümü baðladýðým sultân düþtüm kadîm sýrlar büyüttüðüm alnýndan
sýzlýyor topuklarým kýzýl kan yataðý göçmüþüm gözlerinden aðzým yaralý ölüm yazmýþ alnýma ellerin âþkla kuþkusuz beni yazan âyettir durur dünyânýn sen mizânýnda
saâdet isminde buldum hakîkati. boyadým doymadým rengi cihâný. yazýldý kalbime sýrr-ý ankâ adý. ciðerimde sesin kanar. ezelden âþýk idim dillerine. ezel ile ebed yolu kan ile hâr . göðsünde kurulan cennet baðýna. eriþtim daðlandý gözlerim. nârinmiþ yüzü de sözü de. bildim duâ eyledim.
nice rüzgârýn mest etti tenimi. âþk libâsýn giyindim sabýr ile tanýþ eyledim.
ak aydýn yüzünde güllendi yaram avuçlarýmdaki karýnca duâsý kadar kül oldu þimdi ruhu þâd masallar kanadým acý üzre kanadýnda melek kuþu içtim yangýn baðrýndan bir yudum su deðme nâr dilime dem bu demdir
züleyha’nýn yoluna söndüðüm ýþýk leylâ’nýn gözlerine aktýðým âþk hânende gönlüme dermân eyleyip hâllimi fetvâ veren toydur þiir
dedi ki bir turna selâmý aðlar ömrün uzaðýma kemâle erer toprakta su âþkta yemîn
beni bana aðlarmýþ tüm kuþlar sus demiþ dilin mecnûn olmak da varmýþ bahtsýz rüyâlarda kefen sarar gibi tütünün dem tutmaz yâdýna ölüm düþer lânet serilir tenimin arta kalan yanýna gel sen bunu safran sarýsý dilinle hayra yorma
ve dedi ki gözlerin nâzenin pýnarlar gibi çaðlamakta
söktüm sükût hýrkamý harf ile dürüldü yolum aðgöðsünden akan terine kurban oldu her dem câným eþiðinde toprak kalan gözlerime emr-i kûn ile dokununca ellerin dâr’da kalmýþ boynumdan öte hây diyor dillerim âþk içre
buyurdu ki derûnunda hâsýl olmadýkça âþk sûreti sýnýrsýz niyâzlarda kanatlarýn ve içtiðim ilâhi terin hakký içün zerreden feleðe bil beni
saçlarýmdan geçtim uzun bahârlar gibi tozmaktadýr rengim sýzýyý efsûnladým gümüþ rüyâlarda koyup baþýný göðsüme usulca nûr yaðmurlarýnda doðandýr o yandýðým âteþ aktýðým su sabrýmýn safir sýðýnaðýdýr o
enfiyesini kalaylayýp döþümde dar zamanlar gecesinde gündüzünde ardýn sýra dað olan yüreðimde göçtü tüm kuþlar sevdiðim kanatlarý hem öksüz hem yetim
insan sa’y ediyor âþk ile cenkte beni âþk’a baðýþla can suyumda kýyâmet içiyor kuþlar.
..
dedim ki gözlerimde kýyâmet taþýyorum cemreyi cennetten ayýracak sözlerin
ve dedim ki küll oldum küll oldum yüreðim cüz
ey cân-ý can toprak özleminde aðlar gözlerim iki elim de düþtü dünyâ derdinden savrulmaktayým rüzgâr nefes düþlerden
dedi ki yaran yaramdýr yanmaktayým her ân dermân yoktur lâkin sýrrý anlatma özüme
ve dedi ki sevmekteyim parmaklarým kokan saçlarýný hâlâ
kapanmýþsa sînenden akan yol o tuz ýrmaðý yanan gecelerin terinden ve teninden düþen yazgý öpüp alnýmýn sen yazan cennetinden vur baðrýma sevdâ denen yemîn hançeri
sustum sonra uzun bir ölümdü kýblemde töz ayný duâyý âmînleyen dilime
dedim ki yâr yarasýyla taþan yüreðimi affedin gayrýsý hak’tan gelen emîrdir þark sýzýsýnda âþk’ý gören gözlerime bir âyet gibi adýný nakþedin
berr eylediðin gönlüme bir damla su merhamet merhamet az yanmadým sevdâ âteþlerde merhamet dedim ölmekteyim her ân dedi ölüm dermândýr sabret
sað olmamý dileyen yüreðine sor ayaklarýmý öpen cennet aðzýna bir de kaç zamandýr erimekte câným nakleden âþk’týr ey dinim ey merd-i merdâným
ve dedi ki cennet âteþ olup yandýðýmýz ten’dir yârin terinden yudumlayýp o ân’da duâlar yamaladý âþk ruhumuza
tuðçesi yaldýz banmýþ geceler seyreylerken bulut yaðmura yaðmur rüzgâra muþtuladý yýldýzý deren yeþim kanadýnda saklýdýr âlem þâný merd-i merdân’dýr o atlas toprak serip ayaðýna tozduðumdur zerreden yâdýna bozkýrýn kum geçmiþinde yazýlmýþ biz varmazdan önce sînesine destân-ý merd nakþolunmuþ pûr-i pak yüzüne
dem der dem der dilleri de dem tutan al’ýnda zamanýn demden öte çaðlar sularý emânetine yor gayrý düþleri de konduðun dallarým ersin binbir renk dirliðine
saçlarýmýn duâsýnda ellerin yanar gömülüdür týrnaklarýn âh ile zâr su süzdü kuþlar dillerinden hây-dâr adýndan besmeleyle âyet sýrýyordu melekler kanatlarýna âþk dedi topraðýn nefesi cânýma cümle dað ve yapraðýna gölge oldu ankâ sabýrla
sahrânýn bin yýldýr susmaz aðýdýný duyup uzaklarda kanat vurmuþtur yarasýna ermiþtir sular da ikrârýndan susar aðýdýn çaðlayýþýna bu ikrâr gezleyip hasretin umman baðrýný yakmýþtýr bendi olmayan hâr elleri
atlarýný týmarlayýp çocuklar kýlýcý tözleyip yâkutla ak alýn al kanla sundular makanýma þah-ý ankâ
su sýrýyor þimdi o çocuklar süzerek elemini ve kederini âþk döküyorlar dillerine
bozkýrýn kavruk yýllarý yürüdü ulu daðlarýna tanrýsýz kalmýþ topraðýn murâdýna uçmak vaktidir zehr ile bâl eyleyip dilleri
tenden öte ölüm yoktur bize yâr’dan öte duâ yoktur dilimize dinimize hây dedim dâr’ýndan öte adýna mâh’ýn gerdânýnda þânýn yazar þah-ý ankâ
gün görmedi sular uyanmadý ceylân yurdu bin atlý bin kýlýç kuþanýp rüzgârda atlarý ter içti ten kustu asýrlarca ýradýlar nazar yurtlara ve ankâ gümüþe yatýrýp kanatlarýný bir altýn mýzrak iþleyip topraktan uçtu savaþ ahdi ile coþan atlýlara
dem bu demdir ala kan mezar yunduðumuz su nâr dem bu demdir günü de güneþi de nûr eyledik
vurup sýrtýna daðlar aþan selleri dermânýný alýp yanýna bir nefeste var eyledi ankâ
bahþ eylenmiþ cennetsuyu titreyen her zerremde kýyamet günü ol mecliste dirilip hây diyecek dilime senden özge dermân yoktur
pur kýran çiçekler gibi sarý ala ve ak yüzünden yüzüme yürüyen o nâz ýrmak sabýr diyerek her adýmda her kapýda ve ân’da âþk’a kul oldum ankâ
ve ankâ suya sýr veren ân’da büründü ruhlar otaðýnda kar deren mâh’a cennet ne güzel yerdir ayaðýnda kâinatýn yedi insan kemâlinde özümdür dâima ankâ
kuþlar çýkýp huzura figânla dediler ki ey kanadýmýza düþen nûr ey tüyümüzün yâkut ýþýðý bahþ eyle keremini de dinsin asýrlarýn fýrtýnasý
ankâ dedi ki âþk bir uzun yoldur cenetten aþaðý ve kaybolmaktýr sýrrý bu iþin nâz eyleyen yaðmurunda gecenin elleri kutlu nehirler gibi okþayan dâim sevgili yâdýna var eyledik semâyý bulutla.
su yolu Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehtap Akkoyun Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.