Ama olsaydý...
Sana çiçekler alýrdým çocuk.
Bir gece koynuna doldurur,
Baþka bir gün oyun alanýna dökerdim.
Sen bilmezdin kimden. Çok sabýrlý birinden,
Belki biraz utangaç...Su akar mý topraðý eþmezsen?
Tek yada çok, papatya sever misin?
/
Ama olsaydý....
Seni yalnýz býrakýr mýydým sanýyorsun.
Tabi ki býrakmazdým, seven býrakýr mý hiç?
Ya da belki abuk sabuk maceralarýmýz olurdu,
Ýpi kopuk, ayrýlýk sever, acýya dayanýklý en derinden...
Ýnsanlar özledikleri için çizerler...Güzel resim,
Peki ne anlatýyor, var mý seni anlayan gerçekten?
Yeþil otlar hep bulunur, sen ve elinden tutmuþ biri,
Sarý ya da kýrmýzý, gül kokusu bilir misin?
/
Ama olsaydý...
Köþe baþý dükkanlar olsun illa ki.
Hep yalnýz çekilmez bu yollar, haksýz mýyým çocuk?
Masal bitip "Yatma vakti geld!i" dediðinde anneni hatýrla.
Ne üzgün olur insan, ne kahreder korkutacak olan geceye!
Geçmiþi karþýsýnda aniden bulan adamý bir anlayabilsen,
Siyahý tanýyabilsen, sonbaharda uçan yapraklarý bir anlayabilsen!
Yanýlýyorum yine...Neyse beni boþver, pembe sümbüller,
Akasya dallarý ve mor leylaklar içinde kalmak ister misin?
/
Ama olsaydý...
Burda bulunmaz çiçek yok!
Sana öðretilen bütün renkleri unut.
Öðrenme, en derinden içine çek hayatý, hayat sensin!
Ýmkanlar, ihtimaller, acizlikler dünyasýndan çýk çocuk!
Beyaz laleler sevdiklerini mi temsil etsin mesela,
Ýster misin sen üzüldüðünde nergis boynunu büksün?
Bak sana ne diyeceðim! Adlarýný sen koy, çiçekler senin,
Bu senin evin, resim çizer gibi, burada bahçývan da sensin!
Ýstersen hepsi birden kuruyup gitsin, çabuk büyümek istersen...
Tabi ki istemezsin, nasýl istersen...Demek bunlar bilmediðim renkler!
Çok güzeller! Þahane bir bahçe, bunlar beni aþan güzellikler!
Ayrýlýk vakti çocuk. Siyah istemediðine emin misin?
Scatter