Her mevsim gülen güneþ hüzünlere batmazdý, Sessizce gülümseyip önünü geriversen! Ay doðar ufuklarda böyle yalnýz yatmazdý, Vuslat dolu an’larý bana gönderiversen!
Yazýk ki aþkýn gülü yine eylül kokuyor, Sensiz uykular, düþler, hicrânla ter döküyor, Üstüme ya hayâlin, ya melâlin çöküyor, Ne olur ki bir daha güle gül seriversen!
Can senin gülüþünden güller dermeye gelse, Þu kýsacýk ömründen ömür vermeye gelse Dünya bir yana dursa, aþka ermeye gelse Þu karanlýk ruhuma bir ýþýk veriversen!
_________________________yitikozan
Sosyal Medyada Paylaşın:
yitikozan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.