ISLAK KUÇU
Þimþekler raks ediyor sevgili
Damlalar hasret topraða kavuþuyor
Ucu kýrýk bir þemsiyenin gölgesinde yürekler telaþlý
Her biri bir tarafa koþturmakta
Duvar kenarýna sinmiþ irice bir kuçu
Sessizce ýslanmakta
Ne þikâyet, ne sýzlanma
Çaresizliðin kabulleniþi yýldýzlanmýþ gözlerde
Susuþ ve teslimiyet var soðuk rüzgâra
Ve köpekliðini unutuþ
Açlýkla soðuk arasýnda tercih vakti de deðil
Ayný anda yaþamak zamaný bu an
Olur ya
Sere serpe sarýlmanýn hayali yaþanýr
Nasýlsa gerçek olur
Gülümser zaman
Þu karamsar bulutlarýn yerine inan
Güneþ olur elbet doðan
Sen görmüyorsun sevgili, bilmiyorsun
Takdir-i Ýlahi, köpek doðmuþ bu can
Hor görenler de var, zehirleyen, öldüren
O kuçunun caný kendisinin olsaydý
Acaba ne düþünürdü zulmeden o insan
Alabildiðine hýzlandý yaðmur sevgili
Seyretmekten baþka yapacak bir þeyim yok
Kuytu bir yer bakýnýyorum etrafta
En iyisi yine durduðu yer diyorum
Anlamýþ gibi düþüncelerimi çýktý yola
Belki daha kuru bir yer bulurum diyordu sanki
Boynu büküktü
Bir þey de beklemiyordu benden
Emindi
Meydan okuyuþunu gördüm yaðmura þimþeðe
O aný kuçunun sevgili
Ýnan, inan kendinden büyüktü
Ceplerimi karýþtýrdým, yiyecek çýkar mý diye
Yoktu
Ben de ýslanmaya baþladým saðdan soldan gelen damlalarla
Yürü þair dedim, varacaðýn yere yürü
Sevimli kuçuyu çaresizliði ile baþ baþa býrak
Bu herkes için en iyisi
Ýþte böyle sevgili
Sosyal Medyada Paylaşın:
Turgut GÜLER UZDU Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.