GELİNCİK-II

Bir Gelinciðin Ýz Düþümü…

iþte gidiyorsun
gidiyorsun benden

dilediðince özgürsün
gökyüzünün altýnda
düþler ülkesindesin
yüreðin mavi deniz

bütün mevsimlerde
delice ýslandýðým
yüreðimin en muhteþem yýldýzý
gözlerindeki saman yoluna
adres sorulmaz
yürek yarýsýdýr her zaman

adýmýn üzerini iþaretleyip
kaldýr beni hatýralardan
resimlerden sök beni
býrak bir kýyý kasabasýna

benim cümlelerim silinmiþ
nasýlsa dudaklarýndan
baþka dudak mesafesinde
acý çekiyor dudaklarýn

çileli öpüþlerini
yaralý yüreðimde saklýyorum
kaç vakittir
onulmaz acýlar dem tutuyor
bir yerler kanýyor içimde

unut gözlerimi
býrak kanattýðýn yüreðimi
sözlerini yeminlerini sök dudaklarýndan

ama yüreðime dokunma
seni sensiz delicesine
ölürcesine seven yüreðime deðme dokunma

acýtýr yalnýzlýðým yüreðini
dokunma...
kanatýr karanlýðým o ince dudaklarýný
dokunma...

toplayýp cümleleri dudaklarýndan
her þey bitti dediðinde
cennet kokulu tenine dokunduðumda
öldüðümü bil yeter
sonra gitsen de olur

susmalýyým biliyorum
susuyorum...
en derinden acýna susuyorum

býrak bana kalsýn acýlar ve yenilgiler
sana geldiðim yollardan bende gidiyorum

yüreksiz yaþamayý öðrenmeye gidiyorum
öznesi çalýnmýþ cümlelerle
sana susmaya susamaya gidiyorum

giderken ardýna bakma
emanetin saklý duracak yüreðimde
bilirsin ki hiç bir emanete ihanet olmaz bende

sen yüzünü aydýnlýða çevir
güneþ gözlerine doðmaya
rüzgar saçlarýnda dolaþmaya gelecek

varlýðýmda acý çekmektense
yokluðumda mutlu ol
çünkü mutluluk en çok sana yakýþýyor
güzel kadýn

cennetten bir tablo gibi ay serilsin yollarýna...


28 Ocak 2014

Sosyal Medyada Paylaşın: