SEV SEVİL GÖNLÜNCE

SEV SEVÝL GÖNLÜNCE
Nasýl bir aþkýn kurbaný olmalý insan,
Gerçek aþklar siliniyor yürekten,
Onun için gözler hep ýslak ýslak,
Gülmek yasak olmalý dudaklara..


Ten üþüyor Yazýn ortasýnda,
Yalnýzlýk dövüyor geceler olunca.
Dil konuþmayý unutmuþ aþksýz geçen gecelerde.
Yürek darma daðýn, el olmuþ kendi yerinde.


Þimdi kuru bir dal misali,
Yanmaya hazýr kendi ateþinde.
Cennet dedikleri yer aþkýn ta kendisi olur,
Aþksýz çýkmaz sokak cehennem de son bulur.


Duy yüreðim duy beni, sahip çýk kendi aþkýna,
Göster dosta düþmana gerçek olduðunu.
Ne Yaz de, ne de Kýþa bahane bul,
Sev sevil gönlünce!
En güzel aþký sen hak ediyorsun,
Seninle gurur duyuyorum!
Usulet Güner

Sosyal Medyada Paylaşın: