* BİR PARANTEZ AÇ *

Bu kentin limanlarýna demir atan, gemileri sevdim
En çok yolculara karýþmayý ve içimdeki heyecaný sevdim
Gün batýmý kýzýllýðýnda idi saçlarý
Bir otobüs duraðýnda tanýdým onu
Usulca... yanaþtý bana, sizde mi yolcusunuz dedi
Kaldýrým taþlarýna bakýyordum biraz da utangaçtým
Yüreðim ilk kez deniz mavisi gözlerinde ýsýnýrken
Gül kokan nefesine yakalandým, ayýn on dördü gibiydi.

Sensizlik cümleleriyle kuruldu dilimdeki adýn
Hâlâ karanlýklar içindeyim gecenin aðzýnda
Bulut oldum,
Yaðdým derinliklere nedensiz sevmelere býraktým kendimi
Bakýþý üþümüþ kýrgýn çocuklar gördüm asma bahçelerinde
Bir parantez aç,
Ümidimi korkularýmý sevincimi ve gözyaþýmý
Ne varsa, tümünü kopyala aynen yapýþtýr.

Arþivledim tüm günahkar hüzünlerimi
Bitimsiz di, Adem kavminden kalan çocukluðum
Yazdan kalma bir soluðu odana yerleþtirdim
Sendeki seni tanýmadan
Herkese soruldu bilinmezlere açýlan düþünceleri
Bilen yoktu benden baþka
Þu sen, vedasýz pullarýyla boyanan kadýn,
Kirpiklerine sýkýþýp kalan yalnýzlýðýmdý, senden öteye bakan.

Nuri Daðdelen
19/1/2014
Sosyal Medyada Paylaşın: