kimseler bilmiyor senin gözlerinde dünyanýn yeþilini anlatsam anlamazlar senin yüreðinde böyle bir garip mavi gökyüzü ellerinin sýcaklýgýný keþke bir tarif edebilsem ve rüzgar usulca her yokladýgýnda o garip hüznün nasýlda büyüdüðünü seninle yürümek bile uzaklasmak demek kendimden onca yükün insanýn arasýndan kaçabilmek düþlerim ülkesine aniden nasýl olsa ve nerede olsa sevecektim seni sonunda ben seni sevdim buldugumda kendimi karsýmda simdi nasýl tarfini bulsamda anlatsam seni bunca imkansýzlýga insan bir asýk olmaya görsün sanki bütün dünya karsý ona bilmedigim bir sucmu iþledim diye düþünmeden duramaz oldum sanki kýskandýðým paylaþmadýgým anlatamadýgým için seni herkeste bir soru soran gözler herkes bir cevap ister gibi sanki gördülerde benim gördügüm gibi senin gözlerinde yesili kimseler bilmiyor sevgilim nasýl bir dunya biriktirdim ikimiz için nasýl bir dünya sakladým kimseler bilmiyor ..
Sosyal Medyada Paylaşın:
Turaçç Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.