KENDİM DE YİTİĞİM
Anons edilmiþ olsa,
Adým yankýlansa
Köþe bucak her yerde
“aranýyorsun
Neredeysen çýk gel” denilse.
Bayram arifesi çocuk yüreðini
Giymiþ olurdum.
Bir anonsla kendini bulamazsýn ki…
Ucundan tutup, iliþtirip buluta
Umudu.
Hani bir þimþek,
Bir gök gürültüsü,
Hani bardaktan boþalýrcasýna,
Saðanak saðanak yaðmasýný,
Bekleyemezsin ki…
Yankýlandýkça daha çok baðýrýyor
Duvarlarýn sessizliði.
Kelimelerim ölüyor aðzýmýn mezarlýðýnda.
Býçak keser mi dilimin kanýný?
“Aksa “ diyorum
Söyleyemediklerim bir bir yere.
Kusamadýklarým yutaðým da,
Gözyaþým kirpiðim de kalýr;
Aðlayamazsýn ki…
Anlamlarý bulup çýkarmak
Anlamsýzlýklarýn arasýnda.
Bir dal bulup konsan da
Yüreðin, yüreðin yangýn yeri,
Çýrpýnma küçük serçe,
Kanatlarýný yitirdin
Uçamazsýn ki…
Bir asýrdýr arýyorum
Kaybettiðim yerde kendimi,
Arada buldum sandým.
Eyvah! Yine yokum.
Eðer bir yitirdiysen benliðini
Ýstesen de bulamazsýn ki…
Uçurumun kenarýnda uyuyorum
Gördüklerim kabus.
Baþýmda akbabalar dolanýyor;
Bekliyorlar.
Gözlerim gökyüzüne deðiyor,
Bir haykýrýþ,
Bir yalvarýþ,
Yardým dileyiþ,
Omuzlarýn devrilir, aðýrlýðýný
Kaldýramazsýn ki…
Baðýrýyorum,
Sesim sustukça.
Kendimi yitirdim;
Ýtiraf ediyorum.
Yüreðim kanýyor oluk oluk
Ýçim paramparça.
Bir yalnýzlýk büyütüyorum,
Bir ölüm.
Toprak diyorum;
Ýstedin diye, içine
Giremezsin ki….
SENEM GEDÝK.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.