seninle olan anýlarýmý içime gömdüm
geriye dönüp baktýðýmda seni gördüm
titreyen yaralý bir kuþ gibiydi gönlüm
ben þimdi deðil sen giderken öldüm
sevda hýrkasý çok aðýr geldi
sana her baktýðýmda gözlerin gülerdi
aþkýnýn ateþiyle yanmaya deðerdi
sen beni sevmesen de gönlüm seni severdi
sana olan duygularýmý bir anlatabilseydim
aðýr yükü sýrtýmdan alabilseydin
yalnýzlýðýmý kýrmýzý mumla süslüyorum
can boðazdan çýkýncaya dek bekliyorum
hangi daðýn yamacýndasýn bilmiyorum
uzaktan gelen kokunu hissediyorum
yoksun ya yanýmda iliklerime kadar üþüyorum
bu son fýrsat ikimize de
söz geçiremedik asi gönlümüze
hangi kadeh teselli eder ki beni
uzattýðýmda ellerimi tutamayýnca ellerini
sen gül ki yüreðimdeki yangýn son bulsun
býrak artýk bir kenara her þeyi ne olursun
senin için çarpan yüreðim mutlu olsun
sevmem deme sakýn
belki bir gün seversin sen de...
Refik
26.01.2014
Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.