hiç olmayacak
olamayacak þeylerden
olduydu olabileceklerin en güzeli,
ve iþte sonunda
geldi çattý ayrýlýk
artýk ayrýlmalýydýk...
gecesiyle gündüzüyle
çöktüyse bir kâbus üstüme,
uyanmaktý en güzeli;
milattan öncesiydi,
uyandým, sýfýrladým kendimi
milattan sonrasý þimdi...
neydi o,
ben miydim Atlas
dünyayý sýrtýnda taþýyan?!
þimdi yeni bir dünya var
yok eski yarayý kaþýyan
uçup gitti o eski
efsanevi kahramanlar
þarkýlar, masallar,
sevinçler, coþkular, öfkeler
hepsi, hepsi geride...
kabuk baðlayan bir yara
selam, kabuðun altýnda
efsanevi kahramalara,
selam beni ben yapan
sarýlýp öptüðüm çileye tasaya
tuz buz kýrýp döktüðüm
bardaklara, tabaklara, masaya...
Þaban AKTAÞ
25.01.2014