Kadınlar Canlarımız
Benden kalan güneþ damlalarýna
Gri bir tütsü ekildiði gün
Zamanýn dolduðunu anlýyordum
Ve senin gözlerine dolduðumu
Kalbine bir tomurcuk niyetiyle
Yokluðunu nefesime çekerek
Izdýrabýmý dindiriyordum
Ay tanrýsýna dilek aðacý dikmek gibi
Susuz bir ýrmaktan taþ toplar gibi
Nedensiz ve ehliyetsiz tüm iþler
Basit bir çýðlýk tüm melodileri bozar
Ve kan damlayýnca topraða
Tanrýlar da aðlar
Çocuklar da aðlar
Ey medeniyet timsali büyük kadýn
Sevgini esirgemek için bir neden mi var ?
Nedir bu kapris nedir bu bitmek bilmezlik !
Ýllaki terk edip yüreðini parçalamak mý gerek ?
Uðruna herþeyi feda ederek
Gemilerle kelebek denizine
Oradan uzak diyarlara
Çiðdem, çiðdem rüzgarlanarak
Gerdanýna öpücük kondursam
Sonra ikiz ünsüzlü tek heceni
Tek vokalli bir heyecan yapsam ?
Aþk desem tapsam
Bir saat dolu dizgin hýrslarýný akýtsam
Sonra sana kadýn desem
Karþýna geçerek caným desem
Kaç lira versem
Gitsen namusumu satýn alsan
Adam mý olurum ?
Sana dokunmadýkça sana deðmedikçe ellerim
Onlardan güzel inanan olur mu
Adýna aþk dediðim bu kutsalýn ?
Ben dokunmadýðým her papatya yapraðýna
Sen dediðim günden beri
Tomurcuðunda ölmeyi bekleyen
Masum bir siluetim
Nasýl olsa biri bulur dediðim hiç görülmemiþtir
Nasýl olsa birisi alýr diye nasýl kirleteyim
kainatýn nergislerini ?
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.