Kangren Olmuş
Gel desem duyar mýsýn ki beni,
Gelmelerin bile kangren olmuþ.
Gül desen de gülemem ki,,
Sensiz gülmelerim kangren olmuþ.
Senden bendeki hicran yarasý,
Ateþten kalan isi,karasý,
Baktým ki yanmaz artýk çýrasý,
Meþaleler bile kangren olmuþ.
Ahým kaldý sadece ben de,
Sancýlar saklý her bir köþem de,
Karalar baðladým dört bir yanýma,
Artýk beyazlar bile kangren olmuþ.
Derdim büyük anlatamam ahaline,
Suskunluðum anlatýr her bir kelime,
Her gün gömülüyorum ta... dibime,
Feryat eden yüreðim kangren olmuþ.
Gönlümde baki bir taht kurmuþtun,
Bakan gözlerimin feri olmuþtun,
Konuþan dillerimin ilk ve son cümlesi,
Neþeli dünyam kangren olmuþ.
Gömdüm bir kere aþkýný kalbime,
Kan aðlar yüreðim her seferinde,
Yalvarsam da gelmezsin son nefesimde,
Yalvarýþlarým ulaþmaz kangren olmuþ.
Sevgi sözcüklerin senin deðilmiþ,
Bana bakan gözlerin hep sahteymiþ,
Yýllarca dokunduðum el kimin imiþ,
Senin varlýðýn bile kangren olmuþ.
Bir çýnarken yýktýn bir anda beni,
Akýttýðým yaþlarým canlandýrýrdý çölleri,
Aðýtlarým delerdi daðlarý,taþlarý,
Senin duygularýn bile kangren olmuþ.
Artýk haramdýr içime çektiðim kökun,
Hayallerim de bile göremez oldum,
Hayra yoramam artýk bilesin seni,
Senin varlýðýn ben de kangren olmuþ.
Ayþe Gönül
23.01.2014 21:46
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.